Κινηματογραφική Λέσχη Ηρακλείου Αττικής: LENNINGRAD COWBOYS GO AMERICA

Την Τρίτη 11 Μαϊου 2010 προβαλουμε στον πολυχώρο στην οδό Κουντουριώτου και Νεότητος στις 8.30 μμ την ταινία Οι Λένινγκραντ καουμπόις πάνε Αμέρικα του Άκι Καουρισμάκι

Οι Λένινγκραντ καουμπόις πάνε Αμέρικα (Leningrad Cowboys Go America) 1989

Σκηνοθεσία : Aki Kaurismäki

Σενάριο : Aki Kaurismäki

Παίζουν : Matti Pellonpää, Kari Väänänen, Sakke Järvenpää, Mato Valtonen

Μουσική: Leningrad Cowboys, Mauri Suménin studio-orkesteri, William W. Robertson

Διάρκεια : 79 min

Εγχρωμο

Λίγα λόγια για την ταινία:

Με περίεργες κομμώσεις και μυτερά παπούτσια, τα μέλη της χειρότερης μουσικής μπάντας στον κόσμο προβάρουν κάπου στην τούνδρα. Μετά από κάποια δοκιμαστικά αποφασίζουν να ταξιδέψουν στην Αμερική, ένα μέρος που οι άνθρωποι «αγοράζουν κάθε μαλακία». Παίρνουν μαζί και τον μπασίστα τους (Silu Seppala) που έχει παγώσει μια νύχτα στην τούνδρα καθώς και τον Ιγκόρ (Kari Vaananen) τον καραφλό και ηλίθιο του χωριού. Με το που φτάνουν στην Αμερική ξεκινάει και το «on the road» ταξίδι τους στα παρακμιακά χωριά και στα σκονισμένα τοπία της αμερικανικής ενδοχώρας υπό την καθοδήγηση του δικτατορικού ατζέντη τους του Βλαδιμίρ (Matti Pellonpaa). Μετά από κάποιες αποτυχημένες εξεγέρσεις τους και άλλα ευτράπελα, το ταξίδι τους φέρνει στο Μεξικό, ο μπασίστας αναστένεται και η μπάντα αποκτά μια τοπική φήμη ως cult συγκρότημα ενώ ο Βλαδιμίρ τους αφήνει και φεύγει μόνος του στην έρημο.

(από την ανεπίσημη ιστοσελίδα του Aki Kaurismäki: http://www.orimattila.fi/kirjasto/index.php?option=com_content&task=view&id=170&Itemid=98 )

Κριτική-εισήγηση:

Οι Λένινγκραντ καουμπόις πάνε Αμέρικα από τη μια πλευρά είναι ένα ντοκιμαντερίστικο road movie που παρακολουθεί την μουσική περιοδεία ενός αληθινού και εξωφρενικού συγκροτήματος ροκ. Από την άλλη είναι μια αυτοσχεδιαστική μυθοπλασία του φινλανδού Άκι Καουρισμάκι, μια ψύχραιμη σατιρική ματιά πάνω στη σημερινή ανθρώπινη τρέλα και στο γκροτέσκο της συμπεριφοράς των ανθρώπων και της ζωής μας.

Οι Λένινγκραντ καουμπόις είναι ένα φρικτό γκρουπ ρωσο-βλαχο-ροκ. Από την αρχή της ταινίας ο ιμπρεσάριος που τους δοκιμάζει αποφαίνεται τελεσίδικα «καμιά εμπορική προοπτική», αλλά εκείνοι πέρα από κάθε λογική αποφασίζουν να ξεκινήσουν για την Αμερική μαζί με τον απίστευτο μάνατζερ τους τον Βλαδιμίρ αλλά και τον Ιγκόρ τον ηλίθιο του χωριού και επίδοξο μέλος τους.Οι Λένινγκραντ καουμπόις διασχίζουν πραγματικά την Αμερική με μια σαραβαλιασμένη κάντιλακ...η όψη τους δεν περιγράφεται, το ίδιο και η μουσική τους.

Πρόσφατα ο Ουμπέρτο Έκο έγραψε την Ιστορία της Ασχήμιας, αυτή η ανάκτηση του άσχημου που επιχειρεί η τέχνη της εποχής μας ως έξέγερση, ως καταγγελία, ως κάθαρση αλλά πάνω απ’ όλα ως παιχνίδι ελευθερίας είναι και το κύριο χαρακτηριστικό του Άκι Καουρισμάκι. Κάτω λοιπόν η τάξη, η επισημότητα, η οργανωμένη και ισορροπημένη έκφραση. Ελάτε λοιπόν λέει ο σκηνοθέτης να παίξουμε σαν αθώα και πονηρά παιδιά με ανθρώπους, με τόπους, με πολιτισμούς.

Ο Καουρισμάκι πολλαπλασιάζει την τρέλα, γιγαντώνει το κιτς και φτιάχνει ένα χαλαρό κομπολόι από σκηνές αναγγελόμενες με τίτλους όπως στον παλιό βουβό κινηματογράφο. Με στιλ μπουρλέσκ, γραμμικότητα σαν των κόμιξ, συχνά εικόνες με ψυχρή ομορφιά και με επίτηδες τεχνητά χρώματα σαν του Βέντερς ή του Τζάρμους μας δίνει όψεις της αυθεντικής, κοινότοπης και βαθιάς Αμερικής. Με μνήμες του rock n roll, αλλά και latin, αφέλεια, κινητικότητα και αμεσότητα η ταινία είναι σαν βέβηλο, κεφάτο, εφηβικό καλαμπούρι.

(κριτική, εισήγηση του Γιάννη Μπακογιαννόπουλου από την τηλεοπτική του Κινηματογραφική Λέσχη)