Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΜΕΛΙΣΣΙΟΥ - EL ESPIRITOU DE LA COLMENA

Δευτέρα 1η Μαρτίου 2010 Μετά τα Απαγορευμένα Παιχνίδια του του René Clément και την Ponette του Jacques Doillon θα κλείσουμε αυτόν τον κύκλο με Το Πνεύμα του Μελισσιού του Victor Erice.

Η προβολή θα γίνει στο υπόγειο της Βιλλας ΣΤΕΛΛΑ, Σοφίας 1 Ν.Ηράκλειο, με ώρα προσέλευσης 21:30. Από 21:45 έως 22:00 θα γίνει εισήγηση για την ταινία και τον σκηνοθέτη και θα ακολουθήσει η προβολή. 






Τίτλος : El espiritou de la colmena
Σκηνοθεσία : Victor Erice (Βίκτωρ Ερίθε)
Έτος: 1973
Έγχρωμο: 35 χλστ.
Δ ιάρκεια: 98'
Σενάριο: Victor Erice, Angel Fernandez Santos, Francisco J. Querejeta
Φωτογραφία: Luis Cuadrado
Μουσική: Luis de Pablo
Ερμηνεία: Ana Torrent, Isabel Tellería, Ketty de la Cámara, Estanis Gonzalez, José Villasante,
Juan Margallo, Laly Soldevila, Miguel Picazo

Βραβεία: Χρυσό βραβείο Φεστιβάλ Σαν Σεμπάστιαν 1973, Ασημένιο βραβείο Φεστιβάλ Σικάγου.





Το Πνεύμα του μελισσιού γυρίσθηκε το 1973, σε μια εποχή όπου ο φρανκισμός έπνεε τα λοίσθια στην Ισπανία, ήταν όμως ακόμα κυρίαρχη πολιτική πραγματικότητα. Ο Βίκτωρ Έριθε δέχθηκε μια παραγγελία να κάνει μια ταινία τρόμου, η παραγωγή όμως δεν είχε τ' απαραίτητα χρήματα για να προχωρήσει στην εκτέλεση του σχεδίου. Τότε ο Έριθε άλλαξε το σενάριο και με αφετηρία ένα φωτόγραμμα από τον Φρανκενστάιν του Τζέιμς Χουέιλ, έκανε μια συγκλονιστική ποιητική και πολιτική αλληγορία πάνω στο τέλος της παιδικής αθωότητας, την Ιστορία, τη σύγχρονη Ισπανία (η λογοκρισία αν και δεν ξεγελάσθηκε επέτρεψε την προβολή της ταινίας, γιατί βρήκε ότι περιείχε πολλά «σκοτεινά» σημεία).

Βρισκόμαστε σ' ένα χωριό της Ισπανίας το 1940, λίγο μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου, όπου τίποτα δε θυμίζει το πρόσφατο δράμα της χώρας. Οι κάτοικοι μοιάζουν να έχουν πέ­σει σε λήθαργο και τα τραύματα έχουν απωθηθεί στο ασυνείδητο. Έτσι για παράδειγμα, ο πατέρας των δύο ηρωί­δων επενδύει όλη του τη γνώση στο να παρατηρεί τη ζωή των μελισσών και να γράφει κείμενα με μεγάλη λο­γοτεχνική αξία αλλά άχρηστα από επιστημονική πλευρά. Την ίδια ώρα η γυναίκα του ικανοποιεί νευρωτικά τις σεξουαλικές ορμές της, γράφοντας επιστολές με φρενήρη ρυθμό.

Μέσα σ' αυτό το δοσμένο κοινωνικο-πολιτικό και οικογενειακό πλαί­σιο, οι μικρές ηρωίδες Άννα και Ιζαμπέλ θα έχουν μια σειρά από παρά­ξενες εμπειρίες που θα τροφοδοτή­σουν την παιδική τους φαντασία. Όταν στο χωριό ένας πλανόδιος κι­νηματογραφιστής προβάλει το Φραν­κενστάιν, η μικρότερη αδελφή εντυ­πωσιάζεται από τη φιγούρα του τέρα­τος. Η προβολή της ταινίας είναι γι' αυτήν η πρώτη επαφή με τις έννοιες του θανάτου και του μη-φυσικού. Η μεγαλύτερη της αδελφή Ιζαμπέλ της εξηγεί ότι στο σινεμά είναι όλα ψεύ­τικα, το τέρας δεν πέθανε αλλά είναι πνεύμα που αν το επικαλεστείς έρχε­ται να σε βρει. Κι όταν ένας αγωνι­στής του εμφυλίου πολέμου έρχεται να κρυφτεί σε μια καλύβα, η Άννα τον ταυτίζει με τον Φρανκενστάιν και τον πλησιάζει με την ίδια αθωότητα που στην ταινία το μικρό κοριτσάκι πρόσφερε ένα μπουκέτο λουλούδια στον Μπόρις Καρλόφ.

«Το Πνεύμα του μελισσιού, λέει ο Έριθε, δείχνει πως ένα παιδί κοιτά την Ιστορία, χωρίς να γνωρίζει ποιος ήταν ο Φράνκο ή τα κίνητρα του εμφύ­λιου πολέμου. Το μόνο πράγμα που καταλαβαίνει ένα παιδί είναι ότι δεν πρέπει να μιλάμε για κάποια πράγματα». Στο βασίλειο των μελισσών υπάρχουν κάποιες αυστηρές διατάξεις που ορίζουν τη ζωή της κοινωνίας. Η παιδική φαντασία μπορεί να ξεφύγει κάποιες στιγμές από αυτό το αυστηρά οργανωμένο περιβάλλον, αλλά θ' αναγκαστεί να προσγειωθεί γρήγορα και με τραυματικά μάλιστα αποτελέ­σματα. Έντονα λυρική η κινηματο­γραφική οπτική του Έριθε, κάνει ακό­μα πιο συναρπαστικό το ταξίδι στον κόσμο της παιδικής αθωότητας και φαντασίας, ενώ ο πεσιμιστικός τόνος του σκηνοθέτη εκφράζει την πίκρα της γενιάς του για την κατάντια της χώρας του κάτω από το φρανκικό κα­θεστώς.

βιβλιογραφια: Β. Ραφαηλίδης: Λεξικό ταινιών, τ. Α'



Ο ΒΙΚΤΩΡ ΕΡΙΘΕ γεννήθηκε στην Καρράντζα το 1940. Άρχισε την κίνηματογραφική του καριέρα το 1968 γυρίζοντας ένα από τα σκετς της ταινίας Los Dedafios και συνέχισε με Tο πνεύμα του μελισσιού (1973), που συνάντησε θριαμβευτική υποδοχή σ’όλο τον κόσμο. Αυτό ωστόσο δε βοήθησε καθόλου την καριέρα του σκηνοθέτη, που γύρισε από τότε μόλις μια ταινία, το Νότο (1982) ενώ ζει από τη διαφήμιση.





Σύνδεσμοι για την ταινία και τον σκηνοθέτη Víctor Erice
- Βίκτωρ Ερίθε : Ενας ονειροδρόμος (στο MIC.GR) :http://www.mic.gr/cinema.asp?id=26314
- Στο IMDb : http://www.imdb.com/title/tt0070040/
- Από την Κινηματογραφική Λέσχη Αγίου Νικολάου, στον 104 FM : http://www.104fm.gr/all-news/culture/80-cinema/2387----.html
- Στο 45ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ : http://www.filmfestival.gr/2004/process_gr.php?movieid=2386&eventid=186






Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

Ponette

Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου και ώρα 9 μμ

Μετά τα “Απαγορευμένα Παιχνίδια” του του René Clément συνεχίζουμε στην ίδια θεματική

με την ταινίαPonette" του Jacques Doillon

στο υπόγειο της Βίλλας Στέλλα
(Σοφίας 1 Νέο Ηράκλειο).




Κυκλοφορία : 1996
Διάρκεια : 97 min
Γλώσσα : Γαλλικά
Ηχος : Stereo
Χρώμα : Εγχρωμη




Trailer : http://www.flixster.com/movie/ponette#!lsrc:GSR-MOV-Poster

Πληροφορίες για την ταινία : http://www.imdb.com/title/tt0117359/

Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010

ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου και ώρα 9 μμ

γίνεται η πρώτη πειραματική προβολή της Κινηματογραφικής Λέσχης,
στο χώρο του Τμήματος Φωτογραφίας στο υπόγειο της Βίλλας Στέλλα
(Σοφίας 1 Νέο Ηράκλειο).

Θα προβληθεί η ταινία του René Clément "Απαγορευμένα παιχνίδια".

Αυθεντικός Τίτλος: Jeux interdits


Γνωστό και ως: Forbidden Games, The Secret Game




Jeux interdits (1952) του René Clément

Διάρκεια: 86'

Χρώμα: Ασπρόμαυρο

Ήχος: Mono

Γλώσσα: Γαλλικά



Στην αρχή του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου ένα κομβόι πολιτών γίνεται θύμα γερμανικών βομβαρδισμών. Η Πολέτ, 5 χρονών, χάνει και τους δύο γονείς της και περιφέρεται στο δάσος μόνη, όπου τη συναντά και την παίρνει υπό την προστασία του ο εντεκάχρονος Μισέλ που μένει με τους γονείς του σε ένα αγρόκτημα. Η ταινία του René Clément δεν είναι μία τυπική αντιπολεμική ταινία. Αφηγείται την απώλεια μέσα από τα μάτια των μικρών πρωταγωνιστών της και τον τρόπο με τον οποίο προσπαθούν να κατανοήσουν το θάνατο. Ο έντονος λυρισμός της ταινίας, μαζί με τις απίστευτες ερμηνείες των μικρών πρωταγωνιστών και τη θρυλική πλέον μουσική επένδυση του Narciso Yepes, μετέτρεψαν τα «Απαγορευμένα Παιχνίδια», δικαιολογημένα, σε μία από τις καλύτερες ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου.

Trailer: http://www.cine.gr/film.asp?id=706467&page=8

Links:

http://www.imdb.com/title/tt0043686/

http://rogerebert.suntimes.com/apps/pbcs.dll/article?AID=/20051218/REVIEWS08/512180301

http://www.rottentomatoes.com/m/1007681-forbidden_games/